အၾကင္ ၁၂၊ ၁၃ ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္စျဖစ္ေသာ ကုမာရီ ေခၚ မိန္းမငယ္တို႔၏ ဟန္ပန္လကၡဏာကို
အုပ္ထိန္း၊ ေစာင့္ေရွာက္သူတို႔သည္ သိအပ္ကုန္၏။
အရြယ္ေရာက္စ အၾကင္သတို႔သမီးငယ္သည္ ေရွးကျပဳလာခဲ့ေသာ ငယ္မႈငယ္ရာမ်ားကိုစြန္႔လွ်က္
အပ်ိဳတို႔၏အမူအရာျဖစ္ေသာ မိမိကိုယ္ကိုယ္၀တ္ဆင္ၿဖီးလိမ္း၍ အ၀တ္တန္ဆာ ဆင္ျမန္းၿပီးလွ်င္
အေနအထိုင္အသြားအလာ ျပဳျပင္သည္မ်ားျခင္း၊ မိန္းမတို႔၏ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းႏွင့္စပ္ေသာ
ဣေျႏၵ ကိုယ္အမူအရာမ်ားကို ျပဳလုပ္ျခင္း၊ မိန္းမတို႔၏ ရုပ္ရည္ရူပကာယ အဆင္းသည္
လွပတင့္တယ္လာျခင္း၊ ကိေလသာႏွင့္စပ္ေသာ စကား၊ ေတးခ်င္းမ်ားကို သီဆိုေလ့ရွိျခင္း၊ ၾကီးသင့္ေနရာဌာန သားျမတ္အစံု၊ တင္ပါး၊ေပါင္သားတို႔သည္ တစ္ေန႔တျခား တေျဖးေျဖး ျပည့္တင္းလာျခင္း၊ မိန္းမတို႔၏ ကိုယ္အဂၤါသည္က်ယ္၀န္း၍လာျခင္း၊ တိမ္ေသာေနရာမ်ားသည္လည္း ျပည့္ၿဖိဳးလာျခင္းျဖစ္၍ နက္ေသာေနေရာမ်ားသည္လည္းနက္၍လာျခင္း၊ သားအိမ္ထြားၾကိဳင္းဖံြ႕ ၿဖိဳးလာျခင္း၊ ဤ သို႔ေသာလကၡဏာမ်ားေပၚေပါက္လာသည္ရွိေသာ္မိဘျဖစ္ေသာ အုပ္ထိန္းသူတို႔သည္ ငါတို႔၏ သမီးသည္ကား ငယ္မႈေပ်ာက္၍ လွပတင့္တယ္လာသကဲ့သို႔ငယ္ရြယ္ေသာအျဖစ္မွ ကုမာရီအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္လာၿပီတကား ဟု ႏွလံုးထားလွ်က္ သင့္ေလွ်ာ္
ေလ်ာက္ပတ္ေသာစကားတို႔ကိုသာေျပာဆိုျခင္း၊ မသင့္ေလွ်ာ္ မေလွ်ာက္ပတ္ေသာ စကားတို႔ကို
မေျပာဆိုအပ္ျခင္း၊ ဆက္ဆံသင့္ေသာသူႏွင့္သာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံသြားလာေစျခင္း၊ သားသမီးဟု ဆိုပင္ျငားလည္းငယ္ရြယ္စဥ္ကကဲ့သို႔ ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ႏွင့္စပ္ေသာ၊ အလြန္စိတ္ဆိုးဖြယ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားမ်ားကိုမေျပာဆိုအပ္ပဲေရွာင္ၾကဥ္သင့္ပါသည္။ အၾကင္အားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ၾကံစည္တတ္ျခင္း၊ ေဒါမနႆျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာ
မယာျဖစ္၍ ကာယိကဒုကၡ၊ ေစတသိကဒုကၡ ကိုယ္၌ေရာဂါစြဲကပ္ျခင္း၊ စသည့္ဆိုးက်ိဳးတို႔ျဖစ္ေပၚေစ တတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။