ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္တို႔ ေရွာင္ၾကဥ္အပ္ေသာ အေၾကာင္းတရား (၁၄)ပါး

အၾကင္မိခင္ေလာင္းတို႔သည္ မိမိ၌ ပဋိသေဒၶကိုယ္၀န္ရွိၿပီဟု မွတ္ထင္သိအပ္ေသာကာလ
ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ေသာအရာမ်ားကို ဘာ၀ပၸကာသ ေဆးက်မ္းအလိုအရ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

(၁) မ်က္ရည္ယိုစီး အလြန္ငိုေၾကြးျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၂) လက္သည္း၊ ေျခသည္း လွီးျဖတ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၃) ကိုယ္ကို ဆီျဖင့္သုတ္လိမ္းလွ်က္ ႏွိပ္နယ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊

(၄) အလြန္ေမႊးႀကိဳင္ေသာ နံသာအေမႊးအႀကိဳင္မ်ားကို လိမ္းက်ံျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၅) မ်က္စိမ်ားကို ေဆးကြင္းျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၆) ပူလြန္း၊ ေအးလြန္းေသာ ေရကိုခ်ိဳးျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၇) ေန႔၌ အလြန္အိပ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၈) ေျပးလႊား၍ သြားလာျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၉) အလြန္က်ယ္ေသာအသံအား နားေထာင္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၁၀) လြန္စြာ ရယ္ေမာျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၁၁) အလြန္မ်ားစြာ စကားေျပာဆိုျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၁၂) အပင္ပန္းခံျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၁၃) ေျမကိုတူးျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊
(၁၄) ေလတိုက္ခံျခင္းကိုလည္းေကာင္း
ေရွာင္ၾကဥ္ကြင္းကြာအပ္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။

အဥာဏ၀ါ ပမာဒါ၀ါ၊ ေလာဘာ၀ါ ေဒ၀ေတန၀ါ၊
သာေစကေရ နိသိဒၶါနိ၊ ဂေဗၻာ ေဒါသဥၥ ပါပုေဏ။

အဓိပၸါယ္ကား။
ထိုကဲ့သို႔ မေရွာင္ၾကဥ္ဘဲ ျပဳလုပ္မိက သည္လိုအျဖစ္ေရာက္တတ္၏ဟုမသိမျမင္ေသာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊သိပါလွ်က္ႏွင့္ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အလိုရမၼက္ႀကီးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊နတ္တို႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေရွးအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ပညာရွိသူ အမ်ားလူက သိမူေစျငားလွ်က္
တားျမစ္အပ္ေသာအခ်က္တို႔ကို ထိုကိုယ္၀န္ရိွေသာ မိန္းမသည္ အကယ္၍ မေရွာင္ၾကဥ္ဘဲ ျပဳမိခဲ့အ့ံ။ ကိုယ္၀န္တည္ျငားေသာ ၀မ္းတြင္းသားငယ္သည္ မတင့္မတယ္ မဖြယ္မရာ မရွဳသာေအာင္ ေမြးဖြားတတ္ေသာအျပစ္ေဒါသရွိျခင္းသို႔လည္း ေရာက္တတ္ေလရာ၏ ဟု

အၾကင္အမိျဖစ္သူမိန္းမသည္
(၁) မ်က္ရည္ယိုစီး အလြန္ငိုေၾကြးျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္
ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ မ်က္စိရွိတတ္သည္။
(၂) လက္သည္း၊ေျခသည္းတို႔ကို လွီးျဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္
မေကာင္းေသာ ေျခသည္း၊ လက္သည္းရွိတတ္သည္။
(၃) ကိုယ္ကိုဆီျဖင့္သုတ္လိမ္းလွ်က္ႏွိပ္နယ္ျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္
ႏူနာပါတတ္သည္။
(၄၊၅) အလြနေမႊးႀကိဳင္ေသာနံသာအေမႊးတို႔ကို လိမ္းက်ံျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ပူလြန္းေအးလြန္းေသာေရကိုခ်ိဳးျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ သည္းခံႏိုင္ခဲေသာ၊ ဆင္းရဲေသာ အေလ့ပါတတ္သည္။
(၆) မ်က္စိတို႔ကို ေဆးႏွင့္ကြင္းျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္
မ်က္စိကန္းလာတတ္သည္။
(၇) အမိေန႔၌ အအိပ္ၾကဴးျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ အအိပ္ၾကဴးတတ္သည္။
(၈) ေျပးလႊားသြားလာျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ ေဆာ့လြန္းေသာအေလ့ရွိတတ္သည္။
(၉) က်ယ္လြန္းသောအသံကိုနားေထာင္းျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္
နားထိုင္းတတ္သည္။
(၁၀) ျပင္းျပက်ယ္ေလာင္စြာရယ္ေမာျခင္းေၾကာင့္ အာေခါင္၊ သြား၊ ႏႈတ္ခမ္း၊လွ်ာ တို႔၌ အမည္းအနက္ပါတတ္သည္။
(၁၁) အမိစကားမ်ားျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ စကားဗလစ္ဗလစ္ မတည္မၾကည္ေသာရွိတတ္သည္။
(၁၂) အပင္ပန္းခံျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ ရူးသြပ္နာပါတတ္သည္။
(၁၃) အမိေျမကိုတူးျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ စကားေျပာထစ္ေငါ့တတ္သည္။
(၁၄) ေလတိုက္ခံျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္း၌တည္ေသာ သားသူငယ္သည္ ေလကဲ့သို႔ စိတ္ပ်ံ႕ လြင့္ရူး ျဖစ္တတ္သည္။
ဤအေၾကာင္းခ်င္းအရာတို႔သည္ အက်ိဳးအျပစ္ႏွင့္တကြျပဆိုေသာ ဘာ၀ပၸကာသ ေဆးက်မ္းစကားျဖစ္ပါသည္။